Park komorno

Park krajobrazowy został założony około 1800 roku i przekształcony w park romantyczny z 1858 roku, o nieregularnym układzie ze stawem, na którym znajduje się sztuczna wyspa.

Staw z wyspą i umieszczonym nad nim wzgórkiem na którym postawiono, niezachowany już pawilon, łączy obecne w XIX wieku tendencje planowania ogrodowego: romantyczne widzenie przyrody w jej naturalnym ,,dzikim” ujęciu oraz krajobrazową rozległość. Planista ze znawstwem umieścił ozdobne platany w niewielkiej odległości od pałacu oraz wśród niezadrzewionej polany, tworząc tym wrażenie rozległości założenia.

W parku rośnie około 300 gatunków floryi ponad 1.000 drzew piennych reprezentowanych przez 35 gatunków liściastych i 8 iglastych, w tym liczne, rzadkie okazy.

Spośród 35 gatunków liściastych 17 to gatunki obcego pochodzenia, a 18 to gatunki rodzime, które stanowią 69 % ogólnej ilości drzew. Spośród 8 gatunków iglastych stanowiących 5% ogólnej ilości drzew 3 gatunki to gatunki rodzime.

W parku  znajdują się trzy prawnie chronione pomniki przyrody:dwa rozłożyste platany klonolistne  (Anna Maria i Witold) oraz lipa drobnolistna (Sophie).